جدید

بازی های ویدیویی تقریباً بیشتر از هر مسئله دیگری باعث ایجاد بحث و جدل میان کودکان و والدین می شود. بچه ها این بازی ها را دوست دارند و اما والدین ، در بهترین حالت نیز تنها کمی احساسات متفاوتی نسبت به آنها دارند. در ادامه مطلب در خصوص کودکان و بازی های ویدئویی بیشتر توضیح خواهیم داد.

اخیرا کتاب فوق العاده ای در رابطه با این زمینه چاپ شده است که به بسیاری از مسائل مربوط به بازی های ویدیویی می پردازد.عنوان کتاب بازی های ویدیویی و اعتیاد می باشد: راهنمایی برای
والدین (iUniverse ، ۲۰۰۸). این کتاب توسط دکتر کوروش دینی نوشته شده است. دکتر دینی روانپزشک کودکان است و دوره تخصصی خود را نیز در دانشگاه شیکاگو گذرانده است. وی همچنین عضو رسمی هیئت روانشناسی و انجمن روانکاوی آمریکا می باشد. این کتاب برنده جایزه انتخاب مادر و همچنین برنده جایزه طلای انتشارات فرزند پروری ملی است.

دکتر دینی به طور کلی در مورد بازی های ویدیویی به موارد زیر اشاره می کند :

بازی های ویدیویی از لحاظ درگیر کردن کودکان و محتوا بسیار متنوع هستند و می توان بارها آنها را بازی کرد.
بازی های ویدئویی می توانند دلیلی برای صحبت با همسالان باشند.
بازی های ویدیویی می توانند ابزارهای مناسبی برای یادگیری باشند.
با این حال ، بازی های ویدئویی نیز می توانند بهانه ای برای فرار از مسئولیت ها و سختی هایی که باعث رشد و شکوفایی کودکان می شوند ، باشند.

موارد زیر ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی برای فرزندان شما بشوند :

کنترل محیط :

اگر وضعیت محیطی که فرد در آن قرار دارد ، ناپایدار و خسته کننده باشد ، بازی ها می توانند نوعی پناهگاه و منطقه امن برایشان محسوب شوند. در نتیجه ، ممکن است آن فرد در ساختن محیطی پایدار و لذت بخش در دنیای تلاشی فعالانه نداشته باشد.

عزت نفس و اجتماع با دیگران :

اگر شخصی احساس بی ارزشی کند و یا احساس کند که نمی تواند کمک زیادی به همسالان ، خانواده ، دانشگاه یا محیط کار خود کند ، در این صورت ممکن است فرد سعی کند تا ارزش خود را در محیط های دیگری مانند دنیای بازی های آنلاین پیدا کند.

هویت :

هنگامی که فردی نمی داند که می خواهد در جامعه تبدیل به چگونی فردی بشود ، بنابراین ممکن است به دنبال رشد و پیشرفت در دنیای بازی های ویدئویی برود. پرورش هویت فردی ارتباط نزدیکی با جامعه اطراف یک فرد دارد.

تسلط بر مهارتی خاص :

اگر شخصی برای تسلط بر مهارتی نتواند مسیرهای طبیعی را پیدا کند ، دنیای بازی می تواند ، برای رسیدن به این هدف بستری آماده را در اختیار او قرار دهد.

دکتر دینی همچنین در مورد استفاده از بازی های ویدیویی پیشنهاداتی را به والدین و فرزندان ارائه داده است:

اگر فرد مراقب نحوه بازی کردن خود باشد حتی انجام بازی های ویدیویی نیز می تواند تفریح سالمی به حساب آید و به احتمال زیاد ، مهمترین جنبه برای والدین ، همراهی کردن کودکان در انجام چنین بازی هایی است. اگر بتوانید در کنار فرزند خود مشغول بازی شوید ، می توانید به طور مستقیم به نحوه بازی کردن آنها و آنچه در مورد بازی برایشان مهم است ، دسترسی پیدا کنید. شما همچنین می توانید از همراهی کردن و بودن در کنار فرزند خود لذت ببرید و حتی با انجام بازی نیز خود را سرگرم کنید.
حتما قبل از خرید یک بازی ، مطمئن شوید که نظرات دیگران راجع به آن بازی را بصورت آنلاین مطالعه کرده اید و یا خودتان آن را بازی کرده اید و قبلا تعدادی از ویدئوهای مربوط به آن را دیده اید. اغلب اوقات ، برخی از تریلرهای(فیلم های) مربوط به یک بازی ویدوئی قبل از انتشار به صورت آنلاین در دسترس عموم قرار می گیرند. بعد از انتشار نیز ، بسیاری از گیمرها ویدئوی بازی خود را در سایت های اشتراک ویدیو مانند یوتوب قرار می دهند.
رده بندی سنی ESRB که بر روی پشت یا روی جعبه بازی های ویدئویی نوشته می شود را به خوبی مطالعه کنید. ESRB یک سیستم رده بندی سنی مربوط به بازی های ویدیویی است که درست به مانند فیلم ها بازی ها را رتبه بندی می کند.
مطمئن شوید که تمام مسئولیت ها (آموزشی ، وظایف مربوط به خانه و یا سایر وظایف) به طور واضح برای کودک مشخص شده باشند و جریمه های مربوط به عدم رعایت این مسئولیت ها نیز به وضوح بیان شوند.(به عنوان مثال ، محدود کردن یا حذف زمان بازی با این احتساب که فرد در صورت رعایت دوباره وظایف خود ، دوباره بتواند مشغول بازی شود).