جدید

“تو می تونی با برادر کوچیکترت که قراره به زودی به دنیا بیاد، بازی کنی!” اینکه به کودکان خود بگویید که قرار است به زودی یک همبازی جدید داشته باشند، یک تاکتیک عالی به حساب می آید تا اینکه نوزاد شما به دنیا می آید و فرزند اول شما متوجه می شود که جدیدترین عضو خانواده حتی نمی تواند سرش را بالا نگه دارد. برای ایجاد یک رابطه صمیمی میان کودک بزرگتر خود با نوزاد تازه متولد شده راه های زیادی وجود دارد ولی با این حال ۱۰ فعالیت زیر می تواند نقطه شروع خوبی باشد. در این مقاله مشاهده خواهید کرد که با تغییر سن و علایق کودک، می توانید نوع فعالیت را نیز تغییر دهید.

تا ۳ ماهگی

نوزادان تازه متولد شده دارای مهارت های فردی بسیار محدودی هستند ، اما هنوز آماده گوش دادن و یادگیری می باشند.

این را نگاه کن! کودکان خردسال به ایده بازی که در آن نقش یک معلم را دارند، بسیار علاقه مند هستند، بنابراین برای اینکه مطمئن شوید که فرزند شما میتواند اینکار را به درستی انجام دهد، راهکارهایی را در اختیار او قرار دهید: از او بخواهید که در مقابل نوزاد شما یک جغجغه و یا یک اسباب بازی نرم را نگه دارد و آن را حرکت دهد. مشاهده خواهید کرد که نوزاد تازه متولد شده شما با چشمان خود حرکات اسباب بازی را دنبال خواهد کرد.

دکتر ریهیل روانشناس اطفال در کالج پزشکی آلبرت اینشتین نیویورک می گوید:

یک نوزاد تازه متولد شده در بهترین حالت می تواند تنها اجسامی که در فاصله ۱۵ سانتی قرار دارند را تشخیص بدهد. و هنگامی که نوزاد شما به آن اسباب بازی دست زد، می توانید به کودک بزرگ تر خود چیزی شبیه به این را بگویید: “وای نگاه کن! چه چیزی یادش دادی! “

بخندونش:

هنگامی که نوزاد شما شروع به لبخند زدن می کند (معمولاً در حدود ۲ ماهگی) ، کودک بزرگتر شما دوست دارد اولین کسی باشد که لبخند او را مشاهده می کند. کودک خود را تشویق کنید تا با انجام حرکاتی مانند باد کردن دهان و یا ایجاد صداهای مختلف باعث خنده نوزادتان شود و اگر زبانش را بیرون بیاورد، ممکن است نوزاد شما نیز از او تقلید کند.

برای او داستان تعریف کن :

کودک بزرگتر شما می تواند از همان روزی که نوزاد شما متولد شد، برای او داستان بخواند (حتی اگر نوازد شما هنوز نمی داند چگونه کلمات را به درستی تلفظ کند). دکتر بریگز می گوید: “از فرزند بزرگتر خود بخواهید صفحات کتاب خود را ورق بزند و داستانی را برای نوزاد شما تعریف کند که دارای تصاویری رنگی می باشد.” به او توضیح دهید که با وجود اینکه نوزاد تازه متولد شده نمی تواند صحبت کند اما شنیدن صحبت های دیگران می تواند در رشد مغزی او نقشی موثر داشته باشد. نوزادان اغلب نسبت به تصاویر با کیفیت بالا واکنش بیشتری نشان می دهند، بنابراین تا حد امکان کتابهایی را انتخاب کنید که دارای تصاویر با کیفیت تری می باشند.

۳ تا ۶ ماهگی

نوزادان در این مرحله شروع به خندیدن کرده و میزان تحرک آنها نیز افزایش پیدا می کند. کودک شما در پایان نیم سالگی ممکن است از دیدن خواهر و یا برادر بزرگ خود هیجان زده شود.

نقش بازی کن:

اگر فرزند بزرگتر شما دوست دارد تا نوزاد شما لبخند بزند ، پس حتما دوست دارد با انجام کارهایی نیز باعث خنده او شود. به راحتی می توانید با قرار دادن یک اسباب بازی کوچک بر روی سر نوزاد خود و یا بازی کردن با انگشتان پای او ، او را بخندانید. حتی اگر او متوجه جک های کودکانه ای که تعریف می کنید، نشود، اما با این وجود ممکن است تنها بخاطر اینکه برادرش به جک های شما میخندد، او نیز شروع به خندیدن کند.

او را سرگرم کن:

مدتی طول می کشد تا نوزاد شما بتواند برای اولین بار کله خود را بالا بیاورد و کنترل آن را حفظ کند اما احتمالاً نوزاد شما علاقه ای برای انجام اینکار نخواهد داشت. اما اگر خواهر و یا برادر بزرگ او با انجام یک بازی او را تحریک کنند تا سر خود را حرکت بدهد، ممکن است نوزاد شما از انجام اینکار خوشش بیاید. از فرزند بزرگتر خود بخواهید تعدادی اسباب بازی را در فاصله چند متری نوزادتان قرار دهد و او را تشویق کند تا با کشیدن خود بر روی زمين به سمت آنها حرکت کند (“بیا ، سوفیا. تو می تونی این کارو انجام بدی. بله ، بالاخره به عروسک رسیدی!”).

با او حرف بزن:

هنگامی که نوزاد شما شروع به گریه کردن و یا بعد از مدتی شروع به زمزمه کردن کلمات می کند، می توانید از فرزند بزرگتر خود بخواهید تا روش صحیح پاسخگو دادن به صحبت های دیگران را به او بیاموزد. دکتر بریگز می گوید: “به فرزند بزرگ تر خود توضیح دهید که اگر نوزاد شما صداهای نامفهومی مانند “او، آ ، آ” را در می آورد، این بدان معناست که او از ما می خواهد تا با تکرار همان صداهای نامفهوم به او پاسخ بدهیم. به او بگویید که شیوه ارتباطی نوزادان نوپا بدین صورت است و ما هم با تکرار همان صداها به نوعی به او نشان می دهیم که حرف های او را می شنویم.”

۶ تا ۹ ماهگی

در این سن ممکن است نوزاد شما بتواند بدون کمک دیگران بنشیند. این باعث می شود تا نوزاد شما تبدیل به یک همبازی واقعی برای کودک بزرگ تر شما بشود. با حال ممکن است آنطور که خواهر بزرگش دوست دارد، فعالیت بدنی و یا جنب و جوش چندانی نداشته باشد.

اسباب بازی هایش را خراب کن:

یک کودک نوپا که دقایق زیادی را صرف ساختن یک سازه کوچک کرده است ، ممکن است از اینکه برادر بزرگترش آن را خراب می کند، خشمگین شود اما هدف او از انجام اینکار ناراحت و یا عصبانی کردن او نیست.به کودک بزرگتر خود بگویید : “بیا با اسباب بازی هایی که داریم، یک ساختمان درست کنیم و ببینیم آیا متئو می تونه اونو خراب کنه.” فرزند بزرگتر شما ممکن است از تماشای خراب کردن چیزی که خود آن را درست کرده است، هیجان زده شود. برای ایمنی بیشتر، از اسباب بازی های نرم با گوشه هایی گرد استفاده کنید.

کمی سروصدا کن:

تعدادی اسباب بازی مانند جغجغه و زایلوفون (نوعی سنتور چوبی که مخصوص کودکان است) یا قابلمه و یا قاشق هایی چوبی به فرزندان خود بدهید و اجازه دهید که با آنها بازی کنند.آیا كودك شما از اینکه می تواند به خواهر و یا برادر کوچکتر خود یاد دهد که چگونه می تواند با استفاده از تعدادی اسباب بازی صداهایی را ایجاد کند، هیجان زده شده است؟

توجه: از فرزند بزرگتر خود بخواهید که به گونه ای این کار را انجام دهد که باعث ترسیدن نوازد شما نشود.

۹ تا ۱۲ ماهه

فعالیت کودک شما در این مرحله بسیار زیاد است:خود را بر روی زمین می کشد ، دستان خود به سمت بالا می برد و به کمک وسایل خانه شروع به حرکت می کند. او همچنین ممکن است بازی هایی که خواهر و یا برادر بزرگتر او انجام می دهد را تقلید کند. اگر برادر بزرگ ترش یک کامیون اسباب بازی را هل دهد ، او نیز به احتمال زیاد می خواهد همین کار را انجام دهد.

بازی Peek-a-Boo را انجام بده:

آدییها اسپینکس-فرانکلین ، متخصص علوم رفتاری کودکان در بیمارستان اطفال تگزاس می گوید: نوزادان در این سن متوجه ماندگاری اشیا می شوند، به این معنی که آنها می فهمند که حتی اگر نتوانند شیئی را ببینند، بازهم آن شیئ وجود دارد.از فرزند بزرگتر خود بخواهید تا به شکل های مختلفی برخی از اشیاء موجود در خانه ناپدید کرده و دوباره آنها را ظاهر کند. در واقع شما با انجام اینکار به نوعی کودک خود را به چالش می کشید.او می تواند اسباب بازی های خود را با پتو بپوشاند ، صورت خود را با دستانش پنهان کند و یا با شما قایم موشک بازی کند.

قدم بزن:

در یک سالگی فرزند شما می تواند به شکلی ابتدایی شروع به قدم زدن کند. به منظور تشویق نوزاد خود به راه رفتن، می توانید آهنگی را پخش کنید و از خواهر و برادر بزرگتر او بخواهید که نحوه راه رفتن صحیح را به او آموزش دهند (“ببین ، خیلی آسونه – حالا امتحانش کن”) و سپس از او بخواهید که پای خود را جلوی پای دیگر خود قرار بدهد.کودکان شما بعد از مدتی بدون اینکه متوجه شوید، خسته شده و به خواب فرو خواهند رفت.